Ik ben Nikki, ik ben een vrouw 16 jaar. Ik leef met mijn ouders en ik ben biseksueel. Ik kom uit Almere. Ongelijkheid betekent voor mij iets wat erg sluw en oneerlijk is. Zeker als je kijkt naar het kopje "sexuele geaardheid". Ik heb zelf geen ervaring gehad met ongelijkheid, wel pesterijen.

Ik werd gepest omdat mensen het raar en grappig vonden. Het hield niet lang stand, maar het gebeurde wel; bijvoorbeeld als ik zeg dat ik bi ben, krijg ik er opmerking over dat ik met een jongen en een meisje doe in zelfde relatie etc. Ik zie mijzelf nog steeds hetzelfde, of ik nou op meisjes, jongens of wat dan ook val. Ik let wel op met dingen die ik bijvoorbeeld zeg als mensen weten dat ik biseksueel ben, want de kans dat ze dingen anders opvatten is groter. Ik heb nooit heel veel steun nodig gehad. Het klinkt heel arrogant, maar toen ik uit de kast kwam was dat samen met een vriendin. Dit was eigenlijk ook meteen mijn steun. Mijn familie denkt er niet raar over; dat is ook zeker een steun voor me. Ik ben niet gelovig. Iedereen accepteert mijn eigen keuzes wel m.b.t mijn seksuele oriëntatie, maar niet iedereen begrijpt het en wanneer je het uitlegt is dat wel een hele moeilijke situatie. Ik voel mij zeker veilig in Nederland, ook al zijn er incidenten met betrekking tot homohaat. Wat ik zelf graag zou willen zien is een wereld waar je veilig op straat kan lopen, of dat nou hand in hand of kussend is. Hetero seksuele mensen doen dat ook en daar maakt niemand bezwaar van. Ikzelf ben veel bezig met het COC om  ervoor te zorgen dat mensen begrijpen waar het vandaan komt. Voorlichting op scholen werkt daar heel goed bij.

Mijn naam is Laura, 22 jaar en ik kom oorspronkelijk uit Lelystad. Ik ben nu woonachtig in Almere. Ik sinds mijn 16/17e biseksueel, maar ben er pas sinds mijn 20e voor uit gekomen. Ik zie mijn identiteit als normaal. Tegenwoordig hoef je minder bang te zijn om commentaar te krijgen. Ongelijkheid voor mij betekent: het belemmeren van mensen in hun groei als persoon door geen waarde te hechten aan hun geloof/geaardheid/geslacht/land van herkomst. Ik heb wel een situatie meegemaakt waarin ik te maken had met ongelijkheid. Ik werd nageroepen toen ik met mijn ‘ex-vriendin’ hand in hand liep. Termen als ‘geil hoor, zoen eens voor ons’ of ‘doen jullie ook aan trio’s?’ heb ik geregeld naar mijn hoofd geslingerd gekregen. Ik ervaar geen achterstand, maar ik voel me wel buitengesloten en ik voel me er anders door. Ik ben mezelf uiteindelijk niet anders gaan zien, omdat ik er vrij veel schijt aan had. Ik heb nu een vriend, dus dan kan ik ook mezelf zijn, maar als ik andere mensen hand in hand zie lopen, dan word ik soms weer even terug geduwd naar de momenten dat ik werd uitgemaakt voor ‘vieze lesbo’. Ik ervaar nu op dit moment steun uit mijn omgeving. Mijn ouders waren erg blij dat ik eindelijk als biseksueel uit de kast kwam, omdat zij al langer zagen dat ik niet lekker in mijn vel zat hierdoor. Mijn vriend en vrienden zijn er helemaal prima mee. Ik ben niet gelovig. Ik heb wel eens meegemaakt dat mijn omgeving het niet eens was met mijn keuzes m.b.t. mijn seksuele oriëntatie door opmerkingen van anderen, maar verder nooit echt. Ik voel me absoluut veilig in Nederland. Ik zou graag nog verbeterd willen zien dat er op jonge leeftijd oriëntatie wordt gegeven en dat jonge kinderen zich niet angstig hoeven te voelen om wie/wat ze zijn. Als daarin al openheid wordt gecreëerd, dan zal het uiteindelijk ook makkelijker te accepteren zijn. Ik denk dat de tweede kamers hieraan iets meer aandacht zouden moeten besteden en dat basis- en middelbare scholen lesmateriaal zouden moeten krijgen zodat dit onderwerp meer bespreekbaar is.

Ik ben Angelique en ik ben een vrouw. Ik kom uit Amsterdam, maar ik woon nu in Lelystad.  Ik ben getrouwd met een andere vrouw en samen voeden we drie kinderen op. Ongelijkheid betekend voor mij dat ik niet zonder problemen hand in hand kan rond lopen met mijn vrouw. Ik heb situaties meegemaakt m.b.t. ongelijkheid. Ik kreeg ruzie, omdat ik op een man lijk. Ook wordt er op me gespuugd, omdat ik hand in hand loop met mijn vrouw. Ik ervaar geen achterstand. Ik ben nu ouder en loop er beter voor weg, vroeger was het gelijk vechten. Ik kom nu wel voor mezelf op, ik lach het uit en zeg alleen ‘zo jij bent bang, fijne dag verder he.’ Ik ben mezelf wel anders gaan zien en ik ben alles anders gaan doen. Alles gaat nu beter. Ik ben niet naar mezelf gaan kijken, maar naar de ander. Daardoor snapte ik het beter en kijk ik er anders tegenaan. Ik stel gewoon vragen aan de mensen die ook vragen aan mij hadden, dat helpt elkaar heel veel. Ik ga er nu positiever mee om en ben er wat mee gaan doen. Zo help ik mezelf en anderen. Ik ervaar nu veel steun van mijn vrienden familie en van mijn lieve kijkers van mijn facebook pagina ‘out, proud and live’. Ik ben niet gelovig. Mijn stiefvader vond het niet leuk dat ik uit de kast kwam, maar hij wist wel dat hij het niet kon veranderen. Hij zei gewoon hoe hij er over dacht en dat mag; verder doet hij gewoon normaal tegen mijn vrouw. Ik voel me veilig in Nederland. Ik zou graag veranderd willen zien dat er niet zo’n taboe is, want dat is het eigenlijk nog steeds. Ik hoop met de dingen die ik doe, dat het daardoor beter wordt. Ik ga live in een groep waar voor veel mensen in hun cultuur gay zijn een taboe is of verboden is. Nu heb ik veel mensen hun hart, hun lach en hun begrip, omdat ze vragen stellen en ik hun een normaal antwoord terug geef. Ik stel hun ook vragen en zo komt er meer begrip. Ik kan hier uren over praten met hun, ook samen met mijn vrouw erbij. Ik hou van het respect dat je elkaar geeft. Wat ik graag nog mee wil geven is: als je in de gay wereld zit en het er zwaar mee hebt, dat je dan sterk moet blijven, want het wordt beter!

Mijn naam is Mees en ik ben een man van 21 jaar oud. Ik ben biseksueel en ik ben geboren en getogen in Almere. Ik ben gewoon wie ik ben. Ik hou niet van labels. Vind het al heel wat om mezelf biseksueel te noemen. Ongelijkheid betekend voor mij dat mensen niet overal evenveel zichzelf kunnen zijn en dezelfde rechten hebben. Ik heb heel vaak ongelijke situaties meegemaakt. Ik ervaar geen achterstand, want ik trek me niet echt bepaald veel aan van de mening van anderen. Heb daar geen tijd voor. Ben maar 1x jong en dat is nu. Ik ben mezelf ook niet anders gaan zien. Ik voel me over het algemeen niet op mijn gemak bij buitenlandse mannen om openlijk over mijn seksualiteit te praten, dit komt door bepaalde dingen die er zijn gebeurd. Ik ervaar sowieso steun uit mijn omgeving. Soms ook iets teveel steun.. maar het is goed bedoeld. Ik geloof niet, ik ben agnostisch*.1 Ik heb wel eens meegemaakt dat mijn familie het niet eens was met mijn keuzes m.b.t. mijn seksuele oriëntatie. Ik voel me veilig in Nederland. Wat ik graag verbeterd zou willen is dat mensen seksualiteit er niet meer toe doen vinden. Kijk, ik snap dat mensen labelen. Mensen willen ook weten waar ze aan toe zijn, maar wat moet het uitmaken over het algemeen? Als sommige chicks aan me vragen "ben je homo?" nadat ze me net ontmoet hebben, denk ik echt "donder op!" Ik denk dat dit verbeterd kan worden door Intelligentie, acceptatie en tijd. Veel tijd..

*Agnostisch zijn betekent dat je overtuigd bent dat we geen kennis van god kunnen hebben.